Ściana z widokiem, fot. Bogusław Kasperuk

Ściana z widokiem

Przewiń w dół

Trailer

Ściana z widokiem, fot. Michał Strokowski
  • autor: Robert Jarosz
  • reżyseria: Konrad Dworakowski
  • muzyka: Robert Jurčo
  • scenografia: Konrad Dworakowski
  • multimedia: Sebastian Łukaszuk, Konrad Dworakowski
  • współpraca scenograficzna: Małgorzata Tarasewicz-Wosik
  • konsultacje pedagogiczne: Mariola Wojtkiewicz
  • warsztaty wizualne: Martyna Dworakowska
  • reżyseria światła: Bogusław Kasperuk

występują:

  • Dagmara Sowa (Orso)
  • Paweł Chomczyk (Kuba)
  • Krystian Chomczyk (Dziecko)
  • Robert Jurčo, Konrad Dworakowski (muzyka na żywo)

Bliskość, czułość, obecność. Pojęcia tak ważne dla każdego z nas, niezbędne do budowania relacji i bezpiecznej wizji świata, w jednym krótkim momencie znalazły się w opresji. Ledwie zdołaliśmy je wypowiedzieć, polubić, a już tracimy je z oczu w wyniku zamknięcia i narastającej samotności. A może pustka, którą odczuwamy zawsze gdzieś w nas była, tylko teraz widzimy ją wyraźniej? W tej pustce szukamy nowych pojęć, inne redefiniujemy. W spektaklu „Ściana z widokiem” próbujemy to zrobić za pomocą metafory, w przekonaniu, że tylko ona pozwoli nam lepiej świat zrozumieć. Posługując się materiałami z warsztatów twórczych z dziećmi i młodzieżą tworzymy model, który w poetycki sposób przymierzamy do rzeczywistości postrzeganych w skali mikro i makro. Świat Kuby, głównego bohatera spektaklu jest kosmosem, który można zamknąć w małym akwarium, a zarazem nie mieści się w wyobrażalnych granicach. Samotność jest jednocześnie samotnością jednego dziecka i samotnością nas wszystkich. Wraz z bohaterem szukamy antidotum na tę pustkę. W wyobrażonym przez nas świecie może być nim spotkanie. Płynącą z niego przyjemność i radość wyrażamy poprzez sztukę. Sztuka jest dla nas drzwiami, które próbujemy stworzyć na naszej symbolicznej ścianie. Bruno Schulz pisał w „Samotności”: „Nie ma pokoju tak zamurowanego, żeby się na takie drzwi zaufane nie otwierał”. Z udziałem widzów spektaklu spróbujemy takie drzwi „zainsynuować”, zadając pytanie, nie tyle o to co za nimi jest, ale jak do nich dojść.

  • Nagroda aktorska 35 Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Walizka w Łomży dla Pawła Chomczyka za rolę Kuby
  • Nagroda za reżyserię dla Konrada Dworakowskiego na XXXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • Nagroda za tekst dla Roberta Jarosza na XXXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • Wyróżnienie za muzykę dla Róberta Jurčo na XXXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • Wyróżnienie aktorskie dla Dagmary Sowy na XXXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu
  • Wyróżnienie aktorskie dla Pawła Chomczyka na XXXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu